Plaatselijke samenwerking; is dat nu echt nodig? Sommige gemeenten voelen zich door het herenigingstraject van GKv en NGK onder druk gezet: Moeten we nu per se plaatselijk één gemeenten worden? Het verschijnen van een handreiking over plaatselijke samenwerking lijkt dat nog eens te versterken. Maar die Handreiking legt nergens de verplichting op tot plaatselijk samengaan van een GKv- en NGK-gemeente. ‘Er moet niks.’ Wel wil de regiegroep de gemeenten oproepen met elkaar te onderzoeken wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn op dit gebied. Ga met elkaar in gesprek hoe je samen God kunt dienen.
Voor zo’n gesprek op hartniveau biedt de Handreiking een aantal bouwstenen. Met behulp van de bouwstenen ontdek je gezamenlijk de voors en tegens van een plaatselijke toenadering tot elkaar. Een goed gesprek, in de breedte van de gemeente, liefst samen met de ‘andere’ gemeente, kan tot verschillende conclusies leiden, maar zal altijd bijdragen aan bewuster en gemotiveerder gemeente-zijn.
Naast deze bouwstenen geeft de handreiking nog veel meer tips. Bijvoorbeeld over hoe je elkaar beter kunt leren kennen, welke eerste stappen je daarin kunt zetten, tot hoe je concreet vorm kunt geven aan samen één gemeente vormen.
De tips die in de handreiking staan, gaan vergezeld van praktijkvoorbeelden uit verschillende gemeenten. Zo krijg je een goed beeld van wat mogelijk is en wat goed zou kunnen passen bij je eigen gemeente. Ook staat de handreiking stil bij eventuele valkuilen. Wat kun je beter niet doen en waar moet je aan denken wanneer je samen onderweg wilt gaan?
Plaatselijke samenwerking vraagt om maatwerk. Dat betekent dat de verschillen wat betreft samenwerking tussen verschillende plaatsen groot kunnen zijn. Daar waar de ene plaats besluit tot volledig samengaan, kan een andere plaats besluiten twee aparte gemeenten te blijven. Voor beide vormen en voor alles daar tussenin is ruimte.
Heb je vragen, of wil je advies over de situatie in je eigen plaats en/of gemeente? Stuur dan een mail naar regiegroep@ngk.gkv.nl.