GKv/NGK moeten op zoek naar een nieuwe en daarmee sterkere verankering aan de leer van de Bijbel, nu het instrument dat tot dusver daartoe dient – de binding van ambtsdragers aan de klassieke belijdenisgeschriften – steeds minder functioneert. Die aanbeveling doet de Regiegroep hereniging NGK/GKv in de brief waarmee ze het voorstel voor een nieuwe kerkorde aanbiedt aan de GKv-synode en de Landelijke Vergadering van de NGK. De Regiegroep stelt voor om een commissie te benoemen die gaat verkennen ‘op welke wijze de kerken hun geloof met het oog op deze en de toekomende tijd kunnen belijden en hoe de verankering van de kerken aan de leer van de Bijbel opnieuw vorm kan krijgen.’
De nieuwe kerkorde en het nieuw voorgestelde, versoberde Verbindingsformulier voor predikanten sluiten aan bij de in de afgelopen decennia tussen GKv en NGK gegroeide overeenstemming over de binding van ambtsdragers aan de drie oecumenische belijdenisgeschriften en de Drie Formulieren van Eenheid. Maar als de nieuw te vormen kerkgemeenschap een ‘belijdende gereformeerde kerk van de 21e eeuw’ wil zijn, kan daarmee volgens de Regiegroep niet worden volstaan. ‘We moeten eerlijk onder ogen zien dat die binding in veel gemeenten in beide kerkverbanden steeds minder functioneert,’ signaleert Regiegroepvoorzitter Ad de Boer. ‘Daarbij speelt groeiende onbekendheid met de confessies een rol, maar ook dat kerkleden, inclusief ambtsdragers, zich steeds vaker vervreemd voelen van de taal en van delen van de inhoud van die eeuwenoude en contextbepaalde belijdenisgeschriften.’
We moeten eerlijk onder ogen zien dat de binding in veel gemeenten in beide kerkverbanden steeds minder functioneert
Contextbepaald – krachtig en kwetsbaar
Benoemen dat de belijdenisgeschriften in veel opzichten bepaald zijn door de context waarin ze tot stand kwamen is volgens hem geen kritiek op de confessies. ‘Die contextbepaaldheid – in een concrete situatie tegenover dwaalleringen of dwaalpraktijken zeggen: maar dít is wat wij op grond van de Bijbel geloven – is de kracht van de confessies. Maar dat maakt het in onze culturele context van de 21e eeuw, die in veel opzichten zo anders dan die van de 16e eeuw, tegelijk ook kwetsbaar. De klassieke belijdenisgeschriften functioneren in de praktijk steeds minder als verwoording van het gemeenschappelijke geloof dat we in de kerk belijden. En voor kerkleden is veel minder duidelijk te zien hoe die twee samenvallen: de gezonde Bijbelse leer en de vertolking daarvan in belijdenisgeschriften die eeuwen geleden zijn opgesteld.’
Op papier is het in de kerk met de binding aan de leer van de Bijbel goed geregeld, maar volgens de Regiegroep is er tussen die papieren werkelijkheid en de realiteit van het gemeentelijk leven is een kloof gegroeid. De Boer: ‘Wij vragen de kerken om niet hun ogen te sluiten voor die kloof. Want dan raak je op den duur de binding van de kerk aan de gezonde, heilzame leer, de betrouwbare boodschap, de leer van Christus of hoe de Bijbel het ook maar verwoordt echt kwijt. En dat moeten we niet willen. Als je negeert dat het anker aan het losraken is, drijft het kerkschip straks alleen nog maar op het getij van de wisselende cultuur. En dan lopen we op de klippen.’
We willen niets liever dan dat de kerken Jezus blijven volgen op de weg naar Zijn toekomst en niet worden weggelokt in de doodlopende straat van dwaalleer
De belijdenisgeschriften hebben de kerken altijd willen bewaren bij Jezus Christus en bij het Woord van God waarvan Hij het middelpunt is, aldus de brief van de Regiegroep aan GS en LV. Dat is ook nu de inzet. ‘We leggen dit onderwerp op uw tafel, omdat we niets liever willen dan dat de kerken Jezus blijven volgen op de weg naar Zijn toekomst en niet worden weggelokt in de doodlopende straat van dwaalleer. Omdat we uit de zuivere bron willen blijven drinken en omdat de herders in de kerk de schapen bij die bron moeten brengen, ook in de 21e eeuw. Omdat een missionaire kerk graag het goede nieuws van Gods Koninkrijk wil verkondigen en niet een ander evangelie. Omdat wie gereformeerd wil zijn, steeds weer gereformeerd moet worden’. 
Maar daarvoor is het volgens de Regiegroep wel nodig om te zoeken, hoe de kerken dat wat ze geloven, de ‘gezonde leer’ zo onder woorden kunnen brengen – actueel en toekomstgericht – ‘dat ambtsdragers zich daaraan met overtuiging en toewijding kunnen committeren en de gemeente daarin voorgaan.’
Nieuwe schatten
Volgens de Regiegroep kan zo’n nieuwe verankering ‘ook recht doen aan het woord van onze Heer over de rentmeester die behalve oude ook nieuwe schatten uit de voorraadkamer tevoorschijn haalt (Mat. 13). De Geest schrijft wegen in de tijd! Wat zou het een geschenk van God zijn, als werkelijkheid kan worden waarvoor al decennia, soms hartstochtelijk, wordt gepleit: de vorming van een nieuwe belijdenis of van een eigentijds geloofsgetuigenis’. In dat verband wordt verwezen naar het voorbeeld van Our world belongs to God van de Christian Reformed Church en naar de recente verschijning van De Gewone Catechismus.
Niet uitsluiten, maar insluiten
In de brief van de Regiegroep komen ook andere onderwerpen aan de orde. Zo wordt via GS en LV aan alle GKv- en NGK-gemeenten ‘een expliciete en hartelijke uitnodiging’ gedaan om deel uit te maken van de nieuwe kerkgemeenschap. ‘We zijn van mening dat geen enkele gemeente gedwongen moet worden om bij de hereniging een definitieve keus te maken: willen we voluit mee in de nieuwe kerkgemeenschap, hebben we op onderdelen reserves en kiezen we voor een aparte positie of gaan we helemaal niet mee? Ook wat in de kerkorde wordt voorgesteld over de ‘verwantschapsrelatie’ heeft niet de intentie om gemeenten voor het blok te zetten en tot een snelle keus te dwingen. De keus voor zo’n relatie kan desgewenst ook na een aantal jaren nog gemaakt worden. Wat de kerkorde over deze relatie bepaalt, staat nadrukkelijk in een breder kader: we willen geen gesloten kerkgemeenschap zijn, waarvan de grenzen samenvallen met GKv/NGK. Die uitnodiging strekt zich ook uit tot andere kerken dan GKv/NGK. De kerkorde wil nadrukkelijk breder kijken: niet uitsluiten, maar verwelkomen en insluiten.’
Klik op de link in de intro van dit bericht om de brief te openen. Of download hem hier.