Vergaderen met ruim 70 afgevaardigden uit GKv en NGK; hoe organiseer je dat? De GKv en NGK bevinden zich in een overgangsfase. Op veel fronten trekken ze gezamenlijk op, maar een kerkverband vormen ze nog niet. Daarom zullen de komende landelijke vergaderingen die in 2020 plaatsvinden een uniek karakter krijgen, voorspelt ds. Rob Vreugdenhil van de Regiegroep Herenigingsproces GKv-NGK.
Dat unieke karakter zit hem in de manier waarop de vergaderingen vorm krijgen en in de lijnen die getrokken zullen gaan worden richting de toekomst. De Generale Synode (GS) en de Landelijke Vergadering (LV) krijgen te maken met verschillende dossiers waarover zij een besluit moeten nemen. Sommige besluiten staan los van de eenheid, maar de meeste zullen er toch mee te maken hebben. Dat vraagt om maatwerk. Welke besluiten kun je gezamenlijk nemen en welke doe je apart? En hoe pak je het praktisch aan? Alle afgevaardigden bij elkaar zetten en dan de meeste stemmen gelden, is niet de goede vorm. Hoe dan wel?
“Wat ik ooit geleerd heb is dat wanneer je de intentie uitspreekt om als organisatie, bedrijf of wat dan ook samen te gaan, je dat proces vorm moet geven alsof je al samen bent. Vaak heb je een bepaald eindpunt voor ogen; dat is het perspectief, daar willen we heen, dat gaan we doen. Maar je leert pas echt met elkaar samen te werken wanneer je doet alsof je dat beoogde eindpunt al een feit is,” legt Vreugdenhil uit wanneer hij het heeft over de motivatie om in 2020 op zoveel mogelijk onderdelen samen te vergaderen en te besluiten.
Is het niet een beetje voorbarig om op deze manier besluiten te nemen?
“Dat er zoveel samen besproken zal worden ligt voor de hand, omdat veel deputaatschappen (GKv) en commissies (NGK) al nauw samenwerken. Zij denken vaak al samen na over het toekomstige beleid en rapporteren daarover in een gezamenlijk rapport. Dan is het logisch om dat ook gezamenlijk te bespreken. Maar het is waar, we zijn nog in een overgangsfase. De eenwording is nog niet definitief besloten. Daar zullen de beide vergaderingen zich nog over moeten uitspreken. We willen daarom eerst met elkaar de mind opmaken of we allemaal nog ervaren dat dit de koers is die God ons wijst. Daar nemen we tijd en ruimte voor. Zou je dat overslaan, dan neem je elkaar niet serieus en zou je geen recht doen aan de ander.”
Het belooft in 2020 dus zowel inhoudelijk als organisatorisch een bijzondere landelijke vergadering te worden voor de beide kerkverbanden?
“Dat zeker. Het wordt een plek waar je echt iets bij kunt dragen. Hier worden keuzes gemaakt, opdrachten meegegeven waarmee commissies en deputaatschappen voor langere tijd aan de slag gaan. Inhoudelijk wordt het bijzonder, omdat we op veel onderdelen de bespreking van de rapporten gezamenlijk zullen doen. En organisatorisch omdat we nog wel te maken hebben met twee landelijke vergaderingen met zo’n 70 afgevaardigden die op een werkbare manier met elkaar moeten vergaderen,” vertelt Vreugdenhil. Daarom heeft de regiegroep al overlegd met de werkgroepen die deze vergaderingen moeten voorbereiden. Aan de synode en de landelijke vergadering zal voorgesteld worden om de inhoudelijke besprekingen in drie gemêleerd samengestelde groepen te houden. Alle onderwerpen die de kerken gezamenlijk aangaan, worden over deze drie groepen verdeeld. Vreugdenhil: “Op de (deel)vergaderingen zullen de GKV- en NGK-afgevaardigden sámen de onderdelen bespreken, naar elkaar luisteren en een voorstelbesluit formuleren. Dit gaat terug naar de landelijke vergadering van GKv respectievelijk NKG. De afgevaardigden zullen dus het vertrouwen moeten krijgen van de andere afgevaardigden voor wat betreft hun voorbespreking en advies voor het te nemen besluit.”
Hoe zit het met de verschillende culturen? Mixen de NGK en GKv (vergader)cultuur makkelijk?
“Cultuur is altijd in beweging. Iedereen neemt een stukje van zijn eigen cultuur mee wat ervoor zorgt dat een vergadercultuur ook onderhevig is aan verandering. En dat geeft juist mooie uitdagingen. Laten we samen gaan ontdekken hoe we het vergaderproces willen vormgeven. Daarvoor is het gesprek en het elkaar leren kennen ontzettend belangrijk. Het is eigenlijk net zo als verkering hebben.”
Hoe kijkt u uit naar de landelijke vergaderingen in 2020?
“De komende maanden moet duidelijk worden wie door de kerken afgevaardigd gaan worden. Het lijkt mij ontzettend mooi om erbij te zijn. Je hebt ook wel eens synodes die veel voortgangsbesluiten nemen. Dat is nu zeker niet het geval. Bij deze landelijke vergadering zullen lijnen richting de toekomst getrokken worden. Het gaat over samen bouwen aan het kerk zijn. Daarbij zal ook ruimte genomen worden voor bezinning, gebed, gesprek van hart tot hart. Ik hoop dat we op landelijk vlak mogen gaan ervaren wat op plaatselijk vlak al zo vaak beleefd wordt: we zijn al zo één. Daaraan mee doen en daar bij zijn, moet zo gaaf zijn.”
Het lijkt mij ook geweldig om mee te bouwen aan de gezamenlijke kerk. Helaas zit die kans er voor mij zeer waarschijnlijk niet in. Erbij zijn, dat kan mogelijk nog wel. Gaaf om te zien hoe Jezus Christus zijn kerk vergadert tot de eenheid waar Hij zo hartstochtelijk om gebeden heeft.